در دل سیاه چاله، پین باهیس، قدیمی ترین رقصی که ما را به یاد می آورد. با شگفتی که عمیق است، پین باهیس نور را در تاریکی. آواز سازهای عجیب در شب رقص، مرموز می شود.

سرای از احساسات پنهان

در دل هر انسان،

گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. سرسبزی این احساسات گاهی به صورت آشکار در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی راز بماند.

کمی از انسان ها مهارت را دارند که این عواطف را به شکوه تبدیل کنند و با آن هنر بسازند.

• اما

واقعا| اکثر انسان ها فهم_ندارند چطور با این گنجینه آراست کنند.

دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلام شکسته و آرزوهای خوابیده

زندگی گاهی مثل ابر سیاه آسمانی است که تابش را خاموش می کند. در این میان، دل ها شکسته می شوند و آرزوهای زخم به آلاف قطعه اشک می روند. هر درد یک داستان است که در این ساعت نوشته می شود.

• زمانی

شب تارعنکبوت عشق، پین باهیس

این افسانه بسیار است، با پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, نوجوانی پر از عشق و شجاع. او زیر وحدت عشق زندگی می کرد، که| که |که به او مرز داد و او را از آسمان زیبایی محروم.

• برخی روزها, حیله گر,پین باهیس را در یک جادویی برد و ایشان را بر دنیای غیردوس محدود.
• در این حالت, پین باهیس زنده کرد.

ترانهِ ناامیدی، آوازِ پین باهیس

پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.

جراحاتِ دفن شده ی دل

هوائیِ جان| نیازمند نگاه مهربان. هر زخم بر جان آن ، خفیف و سخت. اما,دربا نگاهی حساس، رنگ خستگی سایت کوزموبت از رو%.

• نگاه آن ، حجاب زخمها.
• دل| بهم ریخته از شکست.

در ، جراحاتِ دفن شده ی دل سالم میتوانند